Mieszkamy w Anglii lub Walii. Niestety, posiadamy zadłużenie, z którego spłatą przestaliśmy sobie radzić; żyjemy w ciągłym stresie i napięciu. Na szczęście w tych krajach funkcjonują co najmniej 4 możliwości rozwiązania naszych problemów z długami. Wybór najlepszego rozwiązania zależy od naszej sytuacji finansowej, rodzinnej oraz od tego, gdzie znajdują się nasi wierzyciele.

Jeżeli nasza sytuacja finansowa jest na tyle dobra, że możemy zaproponować wierzycielom jakiekolwiek spłaty, powinniśmy rozważyć 2 możliwości:

1. Debt management plan – czyli zawarcie nieformalnego porozumienia z każdym z wierzycieli i spłacanie zaległości w ratach, na które nas realnie stać. Rozwiązanie tylko z pozoru jest korzystne; wierzyciele nie są w żaden sposób zobowiązani do przestrzegania reguł porozumienia i w każdej chwili – bez podania przyczyn – mogą je zerwać i zażądać natychmiastowej spłaty całego długu. W UK działa wiele firm oferujących przeprowadzenie debt management’u i każda z nich zapewnia, że rozwiąże nasze problemy. W wielu jednak przypadkach okazuje się, że kilku naszych wierzycieli nie zaakceptowało propozycji firmy przeprowadzającej DM i w dalszym ciągu zasypywania jesteśmy wezwaniami do zapłaty. Przy czym firma pośrednicząca ma się dobrze, ponieważ od każdej naszej wpłaty pobiera dla siebie prowizję.

Linki:

Co to jest Debt Management (zarządzanie, uporządkowanie długów)

https://www.citizensadvice.org.uk/debt-and-money/debt-solutions/debt-management-plans/debt-management-plans-explained/

 

2. IVA (Individual Voluntary Arrangement) – formalne porozumienie z naszymi wierzycielami, zatwierdzone przez sąd. W tym przypadku wierzyciele – po zawarciu porozumienia – nie mogą zerwać warunków umowy. Nasze zadłużenie będziemy spłacali przez z góry określony okres, w ratach o określonej wysokości. Rozwiązanie jest dobre dla osób, które posiadają stałe regularne dochody i nie są zagrożone ich utratą. Ponadto trzeba pamiętać, że musimy mieć co najmniej 2 wierzycieli, a zadłużenie w sumie musi być wyższe, niż £10 000. Poza tym średni koszt IVA to £4 000 – £5 000, płatnych na rzecz Insolvency Practitioner’a, czyli osoby, która przeprowadzi w naszym imieniu wszystkie niezbędne czynności prawne.

Linki:

Co to jest IVA?

https://www.citizensadvice.org.uk/debt-and-money/debt-solutions/individual-voluntary-arrangements/individual-voluntary-arrangements-explained/

 

Jeżeli całkowicie straciliśmy możliwość spłaty naszego zadłużenia i w najbliższej perspektywie nie widzimy możliwości poprawy naszej sytuacji finansowej, mamy do wyboru również 2 możliwości:

1. DRO (Debt Relief Order) – czasami zwany „małym bankructwem”. Obejmuje zadłużenie do wysokości £20 000 i przy tym należy spełnić kilka warunków:

  • musimy mieszkać na stałe w Anglii lub Walii przez okres 3 lat poprzedzających złożenie wniosku o DRO.
  • Nie możemy być właścicielami nieruchomości.
  • Wolno nam posiadać pojazd do wartości £1 000.
  • Przez okres trwania DRO (z reguły 1 rok) musi nam pozostawać nie więcej, niż 5£0 wolnych środków finansowych.

Ponadto musimy pamiętać, że po zakończeniu procesu DRO zostaną nam umorzone tylko te długi, które zadeklarowaliśmy w naszym wniosku. Czyli, jeżeli pominiemy jakąś należność, to w dalszym ciągu będziemy zobowiązani do jej spłaty.

Linki:

Debt Relief Order – DRO (nakaz, polecenie kasacji długu)

https://www.citizensadvice.org.uk/debt-and-money/debt-solutions/debt-relief-orders/debt-relief-orders-explained/

2. Upadłość konsumencka (Bankruptcy of Individual) – korzystając z tego rozwiązania pozbędziemy się wszystkich długów raz i na zawsze. Oczywiście tylko tych, które powstały przed wydaniem wyroku o upadłości (Bankruptcy Order). Nie obowiązuje żaden górny limit wysokości zadłużenia. Z drugiej strony – jeżeli nasze zadłużenie jest mniejsze, niż £20 000, sędzia może odmówić wydania wyroku i zasugerować wnioskodawcy skorzystanie z innej, jednej z ww. opcji. Dopiero, kiedy okaże się, że potencjalny bankrut z jakichś przyczyn nie kwalifikuje się do przeprowadzenia IVA lub DRO, możemy wnioskować o upadłość przy zadłużeniu niższym, niż £20 000. Przy wnioskowaniu o upadłość nie ma znaczenie fakt, czy posiadamy nieruchomość (która oczywiście może być utracona po ogłoszeniu bankructwa) oraz czy pracujemy lub prowadzimy jednoosobową działalność gospodarczą. Nie ma również znaczenia, czy po pokryciu niezbędnych do życia wydatków pozostają nam jakieś wolne środki. W takim przypadku syndyk (Official Receiver) zastosuje po prostu plan spłaty (Income Payment Agreement).  Koszt przeprowadzenia upadłości to opłata sądowa w wys. £680. Nie ma potrzeby osobistego stawiennictwa w sądzie – cały proces przeprowadzony jest drogą elektroniczną. Po ogłoszeniu upadłości pozbędziemy się ostatecznie wszystkich przewidzianych prawem długów: debetów na koncie, kredytów, zadłużenia na karcie kredytowej, zaległych podatków, zaległych rachunków za media, zaległości z tytułu zakupów ratalnych, czynszu, council tax’u oraz długów prywatnych. Upadłość nie obejmuje pożyczek studenckich, karnych grzywien sądowych, odszkodowań osobowych oraz wyłudzonych zasiłków.

Linki:

Upadłość konsumencka

https://www.citizensadvice.org.uk/debt-and-money/debt-solutions/bankruptcy-2/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.